Toasaves is een Belgisch muziekcollectief met fascinatie voor archaïsche Vlaamse volksliederen en de verhouding tot Oude Muziek en Oosterse muziek. Toasaves is fonetisch en betekent “thuishavens” in de Antwerpse tongval. Het gezelschap werd begin 2021 opgericht door oed-speler en artistiek leider Tristan Driessens en verenigt negen musici uit België, Frankrijk, Nederland, Spanje, Turkijë en Cyprus, elk met een brede artistieke achtergrond en expertise.
Op het eerste album “Zwerver” vertrekt Toasaves vanuit de composities en het Groot Liedboek van Wannes van de Velde (1937-2008), de zanger-artiest die in zijn thuishaven Antwerpen de oudste bewaard gebleven ballades en litanieën nieuw leven inblies. Hiervoor schreef Tristan Driessens nieuwe arrangementen van zowel anonieme Middeleeuwse liederen als origineel werk van Van de Velde. Als vanzelfsprekend werd een eclectische dialoog met het Oosten, die als een rode draad doorheen het parcours van Driessens loopt, niet uit de weg gegaan. Die sluit aan bij de nomadische geest en de openheid van Wannes van de Velde en onthult en versterkt de oerkracht van de oude muziekrepertoires.
Het bijzonder rijke en zeldzame instrumentarium van Toasaves vervult hierin een verbindende functie. Dankzij virtuoze uitvoeringen op traditionele instrumenten uit Oost en West – Middeleeuwse fluiten, trommels, cisters en vedels, Oosterse viool, Turkse luiten (lavta en ‘ûd) en framedrums (daf, bendir, pandero cuadrado), draailier, Vlaamse en Ierse doedelzakken, Indische dilruba en bansuri, Afghaanse rebab, Perzische santur, …, wordt nieuw licht geworpen op de eigenlijke bron van muziektradities die, in tijd en ruimte van elkaar gescheiden, vaak dezelfde poëtische en muzikale geheimen bevatten. Vertrekkend van het volksrepertoire van Wannes van de Velde vindt het reisgezelschap een verrassend aanknopingspunt in Oude Muziek, traditionele dansmuziek uit de Griekse eilanden, klassieke hofmuziek (makam) uit Istanbul en zelfs volksmuziek uit Afghanistan.
Muzikanten:
- Tristan Driessens (ud, latva, zang, arrangementen, artistieke leiding)
- Raphaël De Cock (zang, doedelzak, mondharp)
- Harald Bauweraerts (draailier)
- Miriam Encinas (dilruba, blokfluiten en vedel, daf, pandero cuadrado, bendir Perzische santur)
Tristan Driessens ontdekt de oud via de Sefardische en Arabisch-Andalusische muziek. 
Harald Bauweraerts is een muzikale duizendpoot. Naast het spelen van de electroacoustische draailier, is hij ook bedreven in allerhande analoge synthesizers, effecten, drumcomputers en sequencers. Harald streeft ernaar om een mooie en harmonische symbiose te bekomen tussen de analoge en digitale wereld, tussen acoustisch en electronisch en tussen licht en donker. Door de tijd heen en wisselend van de ene cultuur naar de andere.
Miriam Encinas groeide op in een gezin van muzikanten: “Els Trobadors” en “L’Arc en el Cel”. Haar aangeboren muzikaliteit combineert het frisse perspectief van een van een artiest die is opgegroeid in een traditionele muziekomgeving met de strengheid en precisie van haar academische opleiding.